İncinen vedalar uçuşuyordu
Sonbahar yapraklarını koparan
gelen kıştan ne haberi olsun ki esintilerin
Çıplak kalan ağaçların mevsime vedası bu uğultular
Dinle bak
yüreğinin geçmişi geçiyor
Pan flütün notaları savruluyor
Göçmüş ihtiyarlıklarımı sıyırarak
Yaralı kuşları iyileştirmez bu mevsim
Kanadı kırılmış ölümler yaşarız
Sokaklar aynı değil,
aynı değil eskittiğim ayakkabılarım
Eskidendi diye başlayan cümlelerin sessizliğinde
Geliyor ardımdan kokladığım bütün çiçekler
Kopardığım dallarında asılıyorum
Şairler sokağında
Söyle hangi sonbaharda kırılır
sana yazamadığım dizelerim
Artık mektup yazmıyor hayat
Pullarını öptüğüm zamanlar değil
Şimdilerde saçlarımın seyrekliğinde dökülüyorum
Vakit hüzzam bir şarkı
Yaralı kuşlar sokağında ömürler tüketiyorum
Sen sonbahara selam söyle sevgilim
Üşüyen kışlar büyütmesin yüreğinde.
üşüyen kuşların titrekliğinde göçerim
sıcak mevsimlere.
Yaralı kuşlar sokağında
Sen yine de iyi misin
Anı defterlerine onu yaz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorum yap